Cisza

Gdy późną nocą odwiedzam mój ogród
I widzę księżyc jak lśniącą tarczę
Na granatowym nieboskłonie lśniącą
To wielka, nieprzenikniona cisza mnie ogarnia
A drzewa i krzewy jak i również kwiaty
Jakby w swej cichości na baczność stały
I ja stoję w ogrodzie i dziwne uczucie mnie ogarnia
A przez myśl przelatuje pytanie: czego to wszystko
W swym milczeniu i ciszy i bezruchu oczekuje
I nagle olśnienie, mój ogród czeka na mnie
Chce ze mną rozmawiać, a nawet zaśpiewać
I właśnie czeka na pierwszy takt ogrodowej muzyki
I myślę sobie co zanucić, rzucić takt smutny
A może, a jednak, wreszcie wydobyć z siebie
Wesołe, figlarne, radosne i przyjemne nutki
I gdy otwieram usta wylatuje pierwsza nutka
Nutka o brzmieniu radosnym i dźwięku kocham
I nagle echo pojawiło się nie wiadomo skąd
Wzięło w swe ręce ten dźwięk i swoim echowym
Zwyczajem, poniosło je po całym ogrodzie
Nagle słyszę szum, szum jakby muzykę
To rośliny, które sama sadziłam śpiewają mi pieśń
Pieśń o miłości, nadziei i nieprzemijającym szczęściu
I w tej muzyce staliśmy się jedno, ogród i ja

autor

W.G.

Napisany: 2007-08-01 Dodano: 2009-05-06 09:24:17

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie