Cisza

Ostatni wers jest nielogiczny...należałoby napisać,
"chociażby rzęs poruszenie" , ( o wiele lepiej brzmi
) ...a tak nasuwa mi się złośliwa myśl, że taką ciszę
można by było zakłócić pierdnięciem łokcia.

ciszy nie można zakłócić poruszeniem źrenić .

Głos ciszy, napewno istnieje. Super wiersz..

Fakt niezaprzeczalny...nie uchwycisz ciszy :)

miłość też potrafi być ciszą, bezszelestną,
subtelną,bezimienną...

wiersz zmusza do myślenia i o to
chodzi.......pozdrawiam

Poszukiwać ciszy to poszukiwać harmonii, dążenie do
ideału. Bardzo ładne rafleksje, dają ukojenie. Dobrze,
że znów piszesz , że jesteś.

...lubię ciszę ,bo w tej ciszy życie swoje słyszę...

Ślicznie i tyle, dotarło do mnie, pozdrawiam.

Na końcu zdania pytającego stawiamy znak zapytania. Po
ją przecinek. Logicznie należałoby podzielić zdanie z
drugiej zwrotki na dwa zdania. Z poruszeniem źrenic to
już przesadziłaś - pewnie jak śnisz i ruszają ci się
gałki oczne to "hałas" tego ruchu nie daje ci spać
:)... Ale wierszątko nie takie najgorsze... :)

Ciszy nie można widzieć, ciszy nie można słyszeć, a
jednak jest. Można stosować to słowo w rożnym
kontekście, jest to piękne słowo i zawsze brzmi
nastrojowo.
Mozy być w głębokim smutku, w samotności, a również
wśród dwojga ludźmi. Można ją odczuwać osobiście nawet
w tłumie.

...daje do myślenia...

cisza to jest całe Twoje wnętrze Wiersz refleksyjny
dobry Pozdrowienia:)

oj,w istocie cisza jako taka ,ponoć jest w kosmosie,
miniaturka urzeka,:))

"Nie uchwycisz ciszy", to dla mnie znaczące słowa