Cisza

Zapłonęły światła w oknach
gdy zabiły dzwony
wzbił się w niebo biały gołąb
ciszą obudzony.
Poszybował razem z ciszą
by oznajmić wieść...
Gdzieś zgasł promyk utrudzony
wiatr już szepcze pieśń;
wspomnień...
mowy...

Skąd przybywasz...
dokąd zmierzasz...
twe ostatnie tchnienie
niewypowiedzianych słów
niesione
by przeglądać raz ostatni
karty księgi doczytanej
po ostatnią stronę.

Tam spisane życie;
słowa
wiecznie żywe
znów wyrwane
skrzydłami podmuchu...
kalejdoskop zdarzeń;
kalejdoskop słów
i marzeń

po najdalsze krańce świata.

Spojrzał człowiek na człowieka
w ciszy
dostrzegł brata

Najgłośniejszym słowem - ciszą
zgodnie krzyknął świat...

Stanął...
Spojrzał...
Cisza.
wstrzymała świat...

autor

SHADOW

Napisany: 2005-04-07 Dodano: 2005-04-12 11:03:38

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie