Cisza
Świat w biel bezkresną
zanurzony
czas znieruchomiał
przymykam oczy
cisza
słyszę szept wszechświata
biorę głeboki oddech
napełniony pięknem ...
zimowy poranek...
Świat w biel bezkresną
zanurzony
czas znieruchomiał
przymykam oczy
cisza
słyszę szept wszechświata
biorę głeboki oddech
napełniony pięknem ...
zimowy poranek...
Komentarze (28)
takie poranki czynią nas świadomą częścią tych szeptów
wszechświata. dobra bardzo miniatura.
i tylko płatki sniegu pieszczą moją twarz.. :)
Każda pora roku ma swoje piękno i to Ty super to
przekazałaś,. Masz rację, czasy były biedne, ale jakże
inne... gdzie prawdziwe uczucia... sercem pozdrawiam
:)
Potwierdzam - zimowe poranki mają urok niepowtarzalny.
Ale 2 wielokropki - czy potrzebne?
Tak cicho że ciszej juz być nie może :)
Refleksje nasuwają się samoistnie.
Pozdrawiam ciepło i życzę więcej takich poranków :)
aż chce się żyć, oddychać-:) Bardzo udany tekst-:) Z
uśmiechem na ustach pozdrawiam i życzę spokojnej nocy.
Piękna zima w miniaturce++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
Udana miniaturka. Taki spokój można znaleźć z dala od
miasta. Pozdrawiam
Widzę biel kąpaną w porannych słońca promieniach...
Miniatura wyzwalająca różne wizje w ciszy zimowej.
Zimowo ale ciepło u Ciebie. :)
Zima wycisza.
piękna ta cisza w zimowy poranek, pozdrawiam
Zima ma swój urok ,jak cudownie wyglądają zaszronione
drzewa.Pozdrawiam cieplutko
Podoba mi sie...:)
Cisza, zamroziło poranek :)