Cisza

wszystkim tym, którzy tęsknią za piękną zimą

Tańczą w księżycu kryształki lodu,
wszędzie trwa błoga cisza;
mróz ścisnął ziemię wokół ogrodu,
na słupach sople wiesza.

Z nieba sfrunął, ku uciesze,
srebrnooki gęsty śnieg.
Pokrył drzewa, dachy, wieże
i dostojnej rzeki brzeg.

Czapkę przywdział stary kościół,
widać krzyż odziany w wełnę.
Styczeń ciemność wkoło rozsnuł,
Wydął płuca mrozu pełne….

Gdzieś zaszczekał pies i zamilkł,
zapłonęły ognie okien;.
Ponad miastem w sinej dali
znikł samolot cichym lotem.

Niepozorny mroźny wietrzyk
blade ludzkie twarze pali;
białą ścieżką parku przeszli
niewymownie zakochani…

Oddalony odgłos kroków
posłał z całej mocy,
pośród cichych miejskich mroków,
pocałunek nocy…

autor

pulsar

Napisany: 2014-01-19 Dodano: 2014-01-19 20:14:44

Ten wiersz przeczytano 994 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie