cisza
samotne ławki pośród szeleszczących liści
w bladym świetle gwiazd niczyje krążą
myśli
wiatr melancholijnie pośród chmur gubi
nuty
tam w czerni nieba nawet księżyc jakiś
smutny
bluszczem otulone zasypiają drzewa
gdzieś w szarościach nad miastem w ciszy
noc dojrzewa
autor
zuza n
Dodano: 2018-11-02 07:47:51
Ten wiersz przeczytano 1097 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Cisza a spoza niej nic.
Ładnie o ciszy nocnej i drzewach otulonych bluszczem.
Pozdrawiam.
Dziękuję;)))
staż, u mnie w Puszczy jest takie miejsce, gdzie
bluszcz na drzewach pnie się ku gorze, a także płoży
na mchu. Zrobiłam fotkę jest u mnie na Fb ,
Wybacz zuzo, że odpisuję Stazowi, ale jego komentarz
odebrałam jako drwinę ( wszyscy wiedzą jak wyglada
bluszcz)
Napiszę jeszcze raz wiersz piękny :)
Piękna liryka ... pozdrawiam:)
Bluszcz - pnącze lub płożący się krzew z rodziny
araliowatych, uprawiane jako roślina ozdobna.
Ładnie.
Dobrej nocy :)
Dziękuję i pozdrawiam:)))
Piekna liryka
Pozdrawiam serdecznie Zuzo :)
W rymowanym wierszu także bardzo
Cię lubię.
Piękny wiersz.
Miłego wieczoru.
bardzo ładnie
pięknie!
pozdrawiam :)
ooo... takiej ciszy jeszcze nie czytałam... pięknie
:-)
do tych lirycznych wersów pasowałby bardziej klasyczny
zapis :)
dziękuję,pozdrawiam:)