Cisza chodzi ścieżkami
Słyszę, jak cisza chodzi ścieżkami
w ramionach trzyma słoneczne błyski,
jakieś przebrzmiałe lata melodie,
którymi chciała dziś olśnić wszystkich.
Barwną słodyczą przynosi spokój,
tłumacząc każdy dźwięk dobrym słowem,
jesienne wizje ściga po parku,
pokornie czeka na echa odzew.
Spójrz, niczym harfy drzewa rozpięte,
niespostrzeżenie zasoby tracą
i zaludniają się światłem tylko,
kobierzec liści w dialog bogacąc.
W ciszy chcę słyszeć szczegół najmniejszy,
bowiem rozlicza mnie pamięć z pragnień.
W splotach tkliwości jestem i będę,
bez żadnych złudzeń, z nadzieją na dnie.
Maryla
Komentarze (63)
Czytajac zatopilem sie w wersach, piekny wiersz:)
Ładne rymy :)
Pozdrawiam
Tylko w ciszy można usłyszeć własne myśli.
Od ciszy piękniejsza jest tylko Muzyka :)
Piękny wiersz, taki kojący jak cisza.
Pozdrawiam serdecznie :)
Lekki, rytmiczny, melodyjny, bardzo przyjemny w
odbiorze utwór.
Podoba mi się :)
Tylko w ciszy, tak piękne dźwięki słychać:) Pozdrawiam
serdecznie:)
Bardzo lubię takie wiersze pełne ciepłej rozmarzonej
zadumy :)
Cisza wyraża stan naszego serca i duszy, dziękuję za
odwiedziny z komentarzem z + pozdrawiam.
ścieżkami każdymi chadza cisza - gładzi nastroje gdy
jej na to pozwalamy...
Cisza w lesie, czy parku jest bardzo głośna: szum
wiatru w gałęziach, krzyk zwołujących się do odlotu
ptaków, odgłos kroków ludzkich, a czasami nawet tętent
spłoszonych. Taką "głośną ciszę" najbardziej lubię.
i tak właśnie chodzi cisza ...cisza uspakaja lub
spokój burzy ...
Jak prosto można pokochać ciszę, gdy tylko pozwolimy
sobie ją usłyszeć... pozdrawiam serdecznie.
Bardzo lubię ciszę. :))
...kocham tę ciszę co chodzi ścieżkami...i ten szelest
liści pod stopami...pięknie piszesz...pozdrawiam.
Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Marylko :)
Pięknie, jesiennie, końcówka nazbyt smutna jak opadły
liść.
Zwrot "światłem tylko" bym jakoś inaczej zapisała ...
np. samym światłem, albo pełnią światła ...
Pozdrawiam :)