@Cisza czyli tabliczka dzielenia
podziel się dziś ze mną
ciszą jak modlitwą
z cisz najgłębszą
chcę ciebie nagiego
słyszeć jak melodię
w biciu serca
zgarnij głośny świata
gwar pod dywan najpiękniejszy
ten odświętny
hałas ważny wczoraj
pośpiech jutra lęki o nic
niedzisiejsze
zamknij wszystko w dźwiękach
jak śmiech dziecka czystych kilku
tych najprostszych
w szepcie wiatru z liśćmi
tańcu w deszczu opadaniu
kropel rosy
nie bój się gdy płynie
milczenie woale wznoszą
srebrne nici
ariadny niech prowadzą
podejdź bliżej tezeuszu
w świty
proszę
a cały świat
zamknie się
w naszych westchnieniach
bo tylko taka cisza
pisze nami
najpiękniejszy poemat
02.09.2018
autor
jazkółka
Dodano: 2019-11-27 13:38:38
Ten wiersz przeczytano 993 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Odręcznie przepiszę do zeszytu. Żeby mi nigdy nie
zaginął...
Piękny. :)
Takie milczenie ozłocić może :)
Pozdrawiam Moniu :)
Lubię ciszę. łatwiej siebie i innych usłyszeć
Pozdrawiam serdecznie :)
Tylko w błogiej, głuchej ciszy,
wszystko się najlepiej słyszy.
Pozdrawiam Moniko, miłego dnia.
tak to prawda tylko cisza pisze najpiękniejsze poematy
:)) pozdrawiam
Słodka cisza. Lubię.
ja też jestem amatorką ciszy, gdy zamiast słów -
spojrzenia wystarczą.