CISZA I MILCZENIE
teraz siedzę sama w swym pokoju
czekając na czas który kiedyś wróci
poczeka na mnie przed drzwiami od mojego
domu
z łzami w oczach przeprosi
tylko tyle wiem że gwiazdy spadają z
Nieba
jak my ludzie nadal żyjemy
świeca która nie długo zgaśnie
zapłonie w innym miejscu
szukam siebie w tym tłumie ludzi
nawet mówiąc o mnie głupia
Miłości moja stracę wszystko
podzielę się z Tobą jak
opłatkiem przy wigilijnym stole
autor
Chrystiana
Dodano: 2020-10-08 03:05:29
Ten wiersz przeczytano 772 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
I tak w życiu bywa, ale jest optymizm w puencie,
pozdrawiam ciepło, miłego dnia.
dziękuje za wszystkie komentarze bardzo mi miło ;)
Nie pisz o sobie tak- głupia.
Świadomość swoich błędów świadczy o czymś innym.
Ciekawy wiersz.
czas nie wróci- warto jak najszybciej siebie odnaleźć.
Co rano jade rowerem na dworzec do pracy, mam wtedy
czas na przemyslenia, obcowanie z natura pomaga w
takich sytuacjach;)
Po kłótni i po rozstaniu rozlewa się cisza karmiona
milczeniem. Pozostaje tylko czekanie i nadzieja.
„Nie długo” pisze się razem.
Pozdrawiam :)
Ciekawa refleksja z nutką optymizmu. Pozdrawiam
serdecznie