CISZA WANDY

Wandzie Rutkiewicz alpinistom

nieuważna chwila
za spojrzeniem w słońce
oślizły lodowiec bez skrzydeł
podcina nogi
oczy spadają z grani

zawiodły raki
ręce
mocne haki
nie dościgły czasu
dwa punkty linii papilarnych
łączą szczyt i dół przepaści

struchlała niemoc
z szybkością torpedy
życie przyciągła czeluść

na ratunek nieważkość,
której nie ma na ziemi,
czekan odstukał bezsilność,
ciemność

ból rozbija obozy na półce skalnej
z lodowcem spina trokami
z żebrem Mount Everestu
w kołysce przełęczy
przyjęta na świętą górę
na stały pobyt

" Między ciszą a ciszą"... Bejowiczom serdeczne dzięki.. pozdrawiam, życzę ciepła...i udanych wierszy.

autor

HANA

Dodano: 2006-10-17 21:21:23

Ten wiersz przeczytano 846 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie