Cisza...sza...
Wonie kadzidła w pustym kosciele
echo powtarza najcichszy szelest
oczy z obrazów patrzą nadobne
polaryzuje się tu myślenie...
Ciisza...sza...
szumi szept wszechwieczności
świece zgaszone... spoczynek wieczny
krypty kamienne ukryły kości...
Patrzy ...spojrzenie dobre spokojne
"Ech ty człowiecze-oto czym jesteś"
dłonie obraca przebite do mnie
zwiesza krwawiące w bolesnym geście
Patrzy...spojrzenie dobre spokojne
z serca potoki z dłoni strumienie
oczy miłości pełne pogodnej
"ufaj mi ufaj -jam twe zbawienie"
18.06.2012
autor
Joanna144
Dodano: 2013-09-24 07:53:55
Ten wiersz przeczytano 919 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Bardzo ładnie. Serdecznie pozdrawiam.
Zatrzymuje i zastanawia... Pozdrawiam :))
piękny wiersz ..zatrzymuje swoją refleksją
pozdrawiam;-)
Mój drogi-'coś' jak te kości w krypcie,miłego:)
piekny wiersz pozdrawiam
no, no ciekawe spostrzeżenia, ale moja droga,
zmieniłabym "czym jesteś" na kim jesteś,
ale?, Ty decydujesz wiersz jest Twój,
Miłego
Bardzo, bardzo ładnie.
Bardzo piękny wiersz, pozdrawiam