W ciszy

basieńka55 - dziękuję

pozdrowionka

Ladna refleksja

Ladna refleksja

MAGNOLIA - ja poznałem tą ciszę z dwóch stron - to nie
tylko strach - pozdrawiam

(OLA) - Olu - tak to prawda - przekaz jest rzeczywisty
- bez ubarwień - tak zarówno przygnębia jak i raduje -
kiedy daje nam szanse - wyrywając ze szponów BIAŁEJ
DAMY - zdecydowanie tak zdrowie jest najważniejsze -
pozdrawiam z serca

Ewo Złocień - ciesze się że moje przemyślenia
zatrzymały Ciebie - dziękuje i wzajemnie

Tessa50 - Tereso - dziękuję - pozdrawiam i ja ciepło i
wiosennie

Damahiel - dziękuję że dostrzegasz symbole w moim
przekazie - tak jest ich kilka między innymi właśnie w
szklanych trójkątach czas przesypuje ziarenka życia -
pozdrawiam

pozdrowionka

zrozumiały chodź użyto oryginalne symbole, fajnie.
pozdrawiam "w szklanych trójkątach czas
przesypuje ziarenka życia"

Przejmujący wiersz,pozdrawiam wiosennie Karolu :)

Zatrzymująca refleksja. Dużo zdrowia życzę :)

Refleksyjny wiersz z dużą dozą smutku?
Tak to prawda Karolu, szpital nie napawa nas
optymistycznie, lecz jak każdy wie czasami trzeba tam
pójść, aby coś zmieniło się w naszym zdrowiu?...

Pozdrawiam jak zawsze bardzo serdecznie i z
uśmiechem:)

COŚ o tym wiem tez przez 20 dni biegałam napatrzyłam
się i strach przeraża ile wciągu dnia odchodzi .

Miroczka1 - to prawda - bardzo trudna i ciężka cisza
ale...jest sygnał nadziei - i to wzmacnia
dzięki

pozdrowionka

Baba Jaga - tak właśnie tak to stany przed i po
....powrót do życia po otrzymaniu drugiego - opisuję
ukazując tak jak to widziałem i czułem - skoro
niedawno byłaś tam to wiesz o czym piszę - emocje o
tak nie brakowało ich - czasu pod dostatkiem na
przemyślenia - serdeczności

skorusa - ciarki tak - były także - a wraz z nimi
strach - kiedy dotarły do świadomości fakty - co i jak
- tak masz racje wszystko jest dla ludzi - zarówno
życie jak i śmierć - tylko nie każdy chce o tym mówić
- dziękowności

tereska1980 - niestety tak - nie zawsze refleksje
stają sie radosne wypełnione blaskiem i ciepłem -
pozdrawiam

MamaCóra - skoro tak uważasz dziękowności

beciuszka - Berni - tak jak i mnie - znam ich długości
i wgłębienia posadzki - dziękuję ze mnie rozumiesz -
niestety smutek tak - ale warto cierpieć - bo ratuje
życie - serdeczności

loka - smutny ale prawdziwy - następnym razem
przedstawie ten obraz w barwniejszych kolorach i
przyjaznym świetle sinusoidy i rytmu - pozdrawiam

waldi332 - jakich jest wiele - ale mają także i swoje
plusy - zapewniam ze to prawda - pozdrawiam

Yolanda - tak sikorka wystukuje sygnały nadziei - dla
takich chwil tam w bieli warto wyczekiwać
dzięki

pozdrowionka

trudna cisza, choć Twoja z sygnałem nadziei, pięknie
napisałeś, miłego dnia Karolku

Sikorka -sygnał nadziei i tak trzymać.pozdrawiam.

Smutne korytarze szpitalne

Smutny.Pozdrawiam serdecznie.