Clou... (gwóźdź)

bajka ogólnorozwojwa dla dzieci

Pełen tytuł:
"Clou" (- gwóźdź) - opowieść poetycka w odcinkach

Część pierwsza: "Łzy"


Niewielkie miało to znaczenie:
los pokolenia. (- Samo – sobie
rosło – sam na sam – swoim głodem.)

...................

Marzeniem były... – chleb i zupa.
I jakaś praca. Słowo "godna"
szybko odeszło w zapomniane...

- Gdy "nowe" przyszło z "liberałem."

Fabrykę – obcym – za grosz sprzedał.
i po miesiącu – zakład upadł...
chcieli pracować, ale: wara!

To moje – a wam nic do tego!


Premier obiecał złote zamki.
(bo kazdy może być bogaty)
"że - każdy - kto ma dobrą głowę...
( a każdy – ma!) - poradzi sobie."

(- "i będzie – wolnym fabrykantem".)

A - TEN fabrykant? – on nic nie ma:
on jest bankrutem – i roszczenia
są ich prywane – nie grupowe...

Syndyk – był także z namaszczenia.
Powiedział tylko: złomu kupa...

I wtedy – zobaczyli prawdę
jak... - ich – "liberał..." - zrobił... - "w głupa"

Główny doradca - niczym motyl
- żegnając wszystkich - białym żaglem
za sine morze... - Za Atlantyk.

(- because... - "już nie wiem, jak się... - "kopać...
- z diabłem"*.")


Fabryka – była murów trupem...
- aż ją zmieniono w magazyny
(- akt pracowniczych... - co... - spłonęły...
- a pozostałą resztką... – zgniły.)

......................

Ojciec - zlecenie ma po cztery
lub trzy pięćziesiąt na godzinę
matka – bez pracy – tylko płacze.

A córcia - często - gorzkim żalem...
- pod ich adresem!..
(- ojca matki)
- że się nie zajmą
"small biznesem..."
że taki skup makulatury
to czysty pieniądz, a Pan Czesiek
ma zawsze kasę... - furgonetkę.
- A on - też przecież... - bez matury.
Pewnie by pomógł...
– Dobry pomysł!

(- to już w połowie jest sukcesem.)

Upływał czas, ot – latek kilka.
Już mądra była z niej dziewczynka.
I – wymyśliła: złom pozbieram!

No i nie mówiąc nic - nikomu,
że pomysł ma,
by coś – od zera – rozpocząć
- biznes
w swoim domu.

I już - od razu było lepiej:
dostała ładne parę złotych.

Ze sklepu - bochen – ten razowy
i wytopiła smalec złoty

pachnący – z czosnkiem – ze słoninki.

Matka się nawet uśmiechnęła.

"Myśl córuś! - bieda. - pracy nie ma..."

"Mamo! - a gdyby... – bez księgowych
już – rozprowadzać go po sklepach?.."

"Myśl Zosiu! - zawsze ci pomogę."

Poszła ze smalcem do sąsiada
tego, co sklep ma...
.
"Z Panem Bogiem!"

"A – witaj Zosiu! - proszę – siadaj!"

spróbował... - i rzekł krótko: gdzie tam?!

"Są tacy!.. - płacą im w tysiące!
w dolarach, markach! – by nikt więcej.
Wykończą każdą konkurencję!
- A wszystkie chwyty – dozwolone,
bo wolnośc rynku – jest nonsensem...
- Ale... – jest... - ciche - przyzwolenie...
(- aby handlować ich tytoniem.)
Więć – cóż Ci powiem?
Trudna sprawa...
- lecz...

- obsadzona jest Waszawa
i wojewodztwo – obsadzone...

Przecież się znamy, więc Ci powiem:
legalne – nie jest dochodowe.
Za wódkę, chleb – czy papierosy...
- skarbówce – muszę – w zębach nosić.

więc – jedź na Wyspy – lub...

- inaczej:
Ja... - proponuję tobie – pracę!"

(i myśli sobie: czasy takie...
- że "wilk – wilkowi – jest "polakiem".")

"Odpuść ten smalec... Odpuść całkiem!
Mam dobry układ – z komendantem.
Bierz tytoń: problem mam z detalem
to znacznie lepsze jest niż smalec."

(I moja będzie tylko głowa,
by – przed policją Cię uchować...)

"Lub... - szkołę kończ - i jedź na Wyspy..."

Taki obrazek – niemal szkolny:
człowiek jest zdolny...
(- do wszystkiego.)

I wkrótce – sąsiad – ze sklepiku
zatudnił sześciu pracownikow...

Tak! - do "small-czyku".

(Pomysł Zosi...) - i nawet Zosi nie przeprosił.

i tylko młode Zosi "ego"
smutnie – pytało się "dlaczego?"



12.05.2019 r. CDN.

............................


Część druga: "Sukces"



(Sąsiad się nosił... - "liberałem".)

Do dziś - nikogo nie przeprasza:
ma sklep
i robi - szybki "szmalec"
(i się na drobne nie rozmienia.)
"biznes – is biznes":

"- Nie mam...- kaca!"

(Mówią... - "że też - sumienia nie ma.")

........................

A Zosia? – właśnie z Wysp powraca:

zdobyła spore doświadczenie...
kolejne... – stanowiska pracy.
- by w końcu – zostać – menedżerem.

Nie będzie pytać już sąsiada
co - on - o jej pomysłach myśli.

(- "sklepikarz..." – tylko raz - doradzał.)

Chce - zgodnie z prawem, z biznesplanem.
Bo ma - na sukses swój... - receptę:
pomysł... - rachunek - i...

– rozdanie:

[(z)decydowane... - i – konkretne.]

- determnację ma ze sobą...

Sporą ma wiedzę i praktykę
i ma przyjaciół bardzo wielu.

- Zacząć chce skomnie – od hotelu...
(- dobre schonisko dla zwierzaków.)
- Bo – nie od razu... (– nie od razu...)
a jednak!... – zbudowano Kraków.

- A ten sklepikarz... spod Iławy...
(- swym kiepskim smalcem - niech się dławi!)

......................

(Wie o nim... – wszystko!..)

"- Nie chcę wracać."

smalec – czy - "szmalec..."
(- że... - coraz częściej mu się zwraca.)

.......................

(We wszysktich sklepach... – aż po Mławę
mówią – "a jedź pan na Warszawę!"

"i smaruj pan – bo nie pojedziesz....
bo "Pański Smalec" – łojem jedzie.)"

"W tym smalcu – nawet skwarków nie ma!
a cena?!...
- iście księżycowa.
Pan – powinieneś znać ten temat:
produkt i nazwa... (– oraz cena)
stanowią jedność: cudów nie ma!"

A on chce - nazwą mydlić oczy?
(a ludziom - chciałby – smalcem płacić?..)

"Pan - "minimalnej"* – nie przeskoczysz..."

"Każden – co biedą się bogaci
może - też poznać, co to bieda."

"Skarbówkę... - masz – na codzień prawie.

Każdy! - pracownik ciebie sprzeda,
gdy - my(ś)lisz... - "rynek" – (i...) - "bezprawie.""

My także znamy mocne chwyty:
każdy bogaczem stać się może...
- więć - masz... – "Biedonkę" pod swym sklepem
(- "zrób Pan coś...") - ("żeby było lepiej!")

(– A smalec... – schodzi - coraz gorzej.)

[Ale...
(- pan jesteś - "liberałem")
i pan znasz prawo, wolny rynek...

i masz - podobno – mocne plecy]

(ale... – pan szykuj - twardy tyłek.)

I ja to mówię – nie dla hecy:
bo są - wybory – coraz bliżej...
- więc – bodaj... - skwarków odrobinę!..
- a może jakoś się - "wywiniesz..."
(swym - głupim szczęściem.)

- Lecz... – bez zmiany:

- "rynek"!..

(- przystawi go do ściany.)

(- on - pracownikow – ma wciąż...
- w "głębi...")

Oj! - mocno mają go w pamięci!..
(- że - jemu... - nie wstyd... - "swojej gęby...")


"A LUDZIOM - PŁAĆ PAN - JAK NALEŻY!..."

(może... – mniej łoju będzie w dzieży.)

....................

Znowu minęło kilka latek.
Zosia... – już cztery ma hotele...
Szpital(!) – prowadzi z młodszym bratem.

(Każdy pracownik – Przyjacielem...)

I dnia któregoś – do drzwi – dzwonek;
sąsiad(!) - sklepikarz... - że "- on... - do niej"

"Proszę – niech wejdzie."

"Zosiu!.. - pani...
- chciałem... - ja - (Bardzo!). – grzecznie?.. (prosić?..)

Czy Pani znajdzie dla mnie pracę?
WIEM – WOLNY RYNEK:

JA ZAPŁACĘ!"

(i - Zosi - aż opadły ręce.)

- Więcej:

(- ŚMIAĆ SIĘ?..) - czy... - BUSINESS?.. - (wskazać... - dzwi...) - lub...


(- SERCE?).

**************

* "kopać z diabłem" - wlożony po polsku - w usta amerykańskiego doradcy J. Sachsa przeksztalcony przez niego odpowiednik polskiego "kopania się z koniem". Zwrot "już nie wiem - jak się..." (kopać z diabłem) - powinien być odpowiednio podany po angielsku.

* - mowa o "ustawowej płacy minimalnej".

12.05.2019 r. CD. - być może kiedykolwiek nastąpi. - Chciałbym...

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2020-05-29 Dodano: 2020-05-29 12:10:54

Ten wiersz przeczytano 1860 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie