Cmentarny pomnik
Gdzie się podziewa teraz Twa dusza?
Żyjąc ją mocno zaniedbywałeś,
Słowami nigdy nikt Cię nie wzruszał
Uczynki miałeś za okazałe.
Mozaikę losu kładłeś z butelek
Ona sypała się prawie co dzień,
Od bliskich ciągle żądałeś wiele
Sam ich trzymałeś w smutku i chłodzie.
Wybrałeś sobie innego Boga,
A zawartego w szału procentach,
Może znów błądzisz po nieba drogach
I o swych krzywdach nie chcesz pamiętać.
Szybko odszedłeś na tamtą stronę,
A rany w sercach żegnały z żalem,
Pozostawiłeś ściany zburzone
Które przez Ciebie płakały stale.
Bo dachu dawno nie było przecież
Upadły nawet też fundamenty,
Wręcz nie wypada dzisiaj poecie,
Aby nie pisać o życiu smętnym.
I chociaż kiedyś Ci wybaczyłem
Przemawia do mnie cmentarny pomnik,
Z siłą powraca to, co niemiłe :
A choćbym nie chciał - on mi przypomni.
Wiedz, że się modlę za Twoją duszę
Bo byłeś przecież człowiekiem chorym,
Nie widzisz wnuków jako staruszek
Niech Cię nie dręczą z życia potwory.
20.01.2008 Zenek13
Dodany : 09.02.2008
Komentarze (14)
Smutny wiersz który skłania do refleksji....
niestety życie rzuca nas na kolana i trzeba się
nauczyć z nich wstać lecz nie każdy to potrafi a
zazwyczaj kończy się to potem tak jak opisałeś w swym
wierszu.... jestem pod wrażeniem pięknie napisane....
Kolejny piękny wiersz znajomego z "naszej-klasy":) Ma
klasę, rytm i rym. Zostawiam plusa bez zastanowienia
Takie jest życie, ale stworzone przez nas samych. A
pomnik zawsze przypomina i to co dobre i to co złe.
Alkohol to nic dobrego. A wiersz bardzo dobry,
przejmujący.
zgadzam się z tym co pisze Okoń - tyle smutnej prawdy
w Twoim wierszu. prawdy osobistej... a jednak
wykraczającej poza Twoje życie - wiele osób, naprawdę
bardzo wiele mogłoby powiedzieć, że wyraziłeś ich
uczucia, opisałeś ich przeżycia..."mozaika losu
kładziona z butelek" to coś co widziałam w swoim życiu
zbyt wiele razy, dlatego tym bardziej Twój wiersz mnie
poruszył....
Piękny wiersz. Tyle w nim smutnej prawdy.
Życie jest tylko jedno. Szkoda go w tak głupi sposób
zmarnować.
Pozdrawiam. :-)
A
Wiersz skłaniający do refleksji,smutny obraz...ciekawe
porówniania,płynność
Smutna rzeczywistość zgotowana ludziom przez % ty nie
tylko tym, którzy zostali... [*]Ten, który odszedł sam
sobie i innym uczynił piekło na ziemi. Bardzo ładnie
bez zbytniego patosu opisana tragedia!
Wydaje mi sie jakbyś pisał o kims niesamowicie
bliskim. Może ojciec? z pokorą i wybaczeniem u jego
stóp.Az dostałam dreszczy. Masz niesamowitą piękną
duszę. Oby Twój wiersz przeczytali wszyscy
pokrzywdzeni, nie tylko z powodu alkoholizmu.Chyle
głowę.
Strasznie długo Cię nie było i znowu pojawił się
smutny wiersz o alkoholizmie. Ta choroba dziesiątkuje
społeczeństwo. Ale trzeba o tym mówić, a nawet pisać
tak piękne wiersze.
Ludzie są tak różni. A życie nas nie głaska, .jeden
potrafi się podnieść, drugi do dołu wpada
twój piękny, smutny wiersz spowodował smutek w mym
sercu... mogłabym tak powiedzieć komuś, kto powinien
być mi bliski... powinien... ukrył się za ścianą z
butelek...
Smutny wiersz o zmarnowanym czyimś życiu, ale może
były i dobre chwile.Ważne, że o nim pamiętasz i
modlisz się za duszę:)
Piszesz o uczuciach dobrze mi znanych, świetnie
oddajesz te uczucia w słowach, wiersz wart wielu
przemyśleń