Cmentarz wspomnień

Moje wiersze jako cmentarz żywych wspomnień
Walają się w bałaganie w pokoju na półkach.
I zemszczą się jak dusze niepochowane w grobie.
Przybędą, powrócą, znów dadzą znać o sobie.

Opętane złością, zemstą i wrogością.
Wizja ich czarnych dusz płaczących
Przygniata moje wnętrze
I płacze moje serce.

Słowa w mej poezji pozostawią po sobie ślad.
Swoją potęgą potrafią zabić i zranić
Na tyle mocno, by zniszczyć mnie samą,
A przecież nazywałam ją swoją poezją ukochaną!

A ona przybędzie, zemsta będzie słodka,
Okropna, okrutna, wredna i bezduszna.

autor

An Angel with black wings

Dodano: 2006-12-03 23:58:05

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Wrogi Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie