Cnoty I Miłość XV Wąż i żona

Cnoty I Miłość Odsłona XV "Wąż i żona" z dedykacją dla Ż-K-P

wrześniowy wieczór
symetrycznie rozmieszcza
małżonków w M4

by zbliżenie nie zachwiało
przechyłem

równowagi życia
obok siebie


"żona"
ma piętnastoletni
stale zaplatany
warkocz małżeński
i wpięte we włosy
spinki dzieci

będąc w wieku
temperatury ciała
żyje w zagadce
kiedy wrzenie
odparuje ją śmierci

jej ciało
coraz cieplejsze
jednak nie parzy
powoli przyzwyczaja

czuję się pusta
bojąc się stracić
to wszystko

i jego błogosławieństwo
na każdą drogę
byleby była szczęśliwa

i wspólnie budowany ołtarz
z wieloma rzeźbami
gdzie każdy kształtuje
swoją rzeźbę życia

wyje w pustkę
błogosławiąc go
na niekompletnym ołtarzu
przeklinając jego drogi
choć zawsze z nich
do niej wraca

ociera łzy wychodzi


"mąż"
ogląda program
o życiu motyli

lektor:
...niektóre gąsienice
namiętności
zasklepione poczwarką
ich końca

wzlatują po latach
przyjaźnią...

zmienia pogram

a tam
zmęczony lekcją życia
uczestnik świata
zamiast kota
głaszcze blizny
po dotyku życia
i śmierci

błyszczą mu oczy

mówi
że postrzega
i odbiera świat
bez nakazu
i udziału woli

takim jakim jest
nie innym

na ustach uśmiech
życzliwość w tonie głosu
i zachwyt
jak u dziecka
w wypowiedzi akceptacja:
"takie jest życie"

wyłącza telewizor
wychodzi


z klepsydr życia
osypuje się
piasek chwil

po trzech
drobnych ziarenkach
nowa scena
spotkania w przedpokoju


"mąż i żona"
bez słów idą
w kierunku
drzwi mieszkania
kpiarski błysk
w czterech oczach

kobieca dłoń
na kroczu
prowadzi go na postronku
na spacer po knajpach
na którym
nie byli już lata

dziś wieczorem
będzie jego dziwką
o on
jej lampucerem

kiedyś
ich klepsydry
zmiażdży szczypcami
rak

kiedyś

dzisiaj tańczą

jutro

zrobią
skarpety na drutach

wierszo-reportaż o cnotach w wielu odsłonach (2009 zestawienie poprawionych wierszy)

autor

G72A

Dodano: 2009-08-31 11:18:18

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie