Cnoty I Miłość XVI Miłość

Cnoty I Miłość Odsłona XVI "Miłość"

uszy milcząc przegrywają z krzykiem ust
i człowiek przegrywa bo nie rozumie
tego z kim się spotyka z kim dzieli życie
miraże wygranej czynią je płytkim

bezpieczne codzienne przedstawienia
uczucia w ryzach
strach je wypuścić
lecz tu teraz w tej scenie
aktor interpretuje sztukę inaczej

reżyser zwalnia aktora
nie jest od niego zależny
może sobie na to pozwolić
bo to chore nie trzymać się roli

odchodzi
będzie tęsknił czas jakiś
/klaps/
koniec ujęcia
powrotem do domu

nadwątlony komin
emituje dym domowego ogniska
a tam w bujanych fotelach
ich oczekiwania

on pragnie
by zaakceptowała
jego skłonność do wypraw

ona
by nie miał tych pragnień

nie ma akceptacji
a wiedza o tym drąży cierpieniem
jego skłania do siedzenia w domu
choć skiśnie domatorem
oszczędzając jej zazdrości

przyczajona obłuda nęci oboje
obnażą ją rozmową

chcą być razem
i wiedzą dlaczego
zmierzą się z tym i z życiem
zaczynając od pytań
co pcha go do podróży?
dlaczego ona jest im przeciwna?

po odpowiedziach
przyjdzie czas na rozmowę
aż wreszcie na decyzje
to zmieni ich życia

autor

G72A

Napisany: 2009-10-20 Dodano: 2009-10-21 00:05:40

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie