Co w duszy gra
Życie to jeden wielki poemat,
z którego człowiek rwie coś dla siebie
i mając wątek rozwija temat,
czyniąc go swoim codziennym chlebem.
A każda jedna dusza - artystą,
dla siebie, innych wtedy urzeka,
kiedy wrażenia filtrując myślą,
szczery i jasny czyni z nich przekaz.
A ten jest różny, pędzlem i słowem,
nutą, czy zwykłą codzienną pracą,
by biorąc z życia mógł oddać człowiek,
za jego dary wdzięcznością płacąc.
Dzielić się sobą to już jest sztuka
i akt odwagi jak by nie było,
bo życie to jest ciągła nauka,
której kierunek wyznacza miłość.
Komentarze (66)
Rozmarzyłam się czytając tak piękny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.
brakuje tylko nam tej miłości
piękny...
Piękny wiersz!/ Dzielić się sobą /tak to jest własnie
ważne, a może najważniejsze.
Wrosłem w ten obraz zmysłami...
Przepiękny wiersz,cieplutko pozdrawiam :)
piękny kierunek życia wyznaczasz....
pozdrawiam - bardzo dobry mądry przekaz:-)
życie w metaforze
U Ciebie jak zwykle wiersz.
Miłego wieczoru.
Piszesz bardzo mądre wiersze :)
Jak zwykle piękny wiersz i bardzo dobra refleksja
Pozdrawiam serdecznie karacie :)
Piękny wiersz. Tyle w nim prawdy o życiu każdego z
nas, a ostatnia zwrotka zawiera najważniejszą prawdę.
Serdecznie pozdrawiam
super zakończenie
Że punkt zostawiam to się wie!
Witaj,
dziękuję - milo było czytać.
Twój wiersz jest swoistym /poetyckim/ opisem
wzajemnych zależności.
Dlatego wydaje się idealnym być.
Ostatnia zwrotka przeurocza - chwyta za serce.
Przy tym logicznie wywiedziona.
Serdecznie pozdrawiam.
Milego wieczoru.