Co dzień, co noc

Co dzień, co noc
Oddalam się o krok
Bo nie chcę doczekać przyszłości
I wciąż marzyć o powrocie radości

Wsłuchując się w takty brzmiącej muzyki
Oddalam od siebie ludzkie krzyki
Próbujące przemówić do mojego rozsądku
Że mimo wszystko mogę zacząć od początku

Ale ja już wiem, że wojnę przegrałam
I swe życie bezpowrotnie jako okup oddałam
Teraz jest to tylko kwestią czasu
Nim wpadnę w otchłań rzewnego płaczu
W którym trwać będę miesiącami
A i tak nikt mnie od niego nie ocali
Lekarstwem na to będzie chwilowe cierpienie
A w rezultacie krwi sączące się strumienie
Potem ukażą się przede mną wieczne ciemności
I błogi spokój od ciążącej nade mną samotności

...

autor

MaRzEnA...

Dodano: 2009-02-24 21:32:31

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie