,,Co kołysze snami,,

Wydrapane oczy zakątki myśli
tulę się do twego ciała nie czując nic ważnego
znów tej kolejnej nocy niezmiennie niczego
smutek przypomina ci mnie
przygarnięty z resztek czasu
każdy nas zapomniał w strugach bredzącej nocy gotów snem nas nazwać byle by nie pamiętać
jutro też istnieje świat bez naszych ironicznych dusz nadal będzie trwał
po przez moje wspomnienia wciąż czekasz na odpowiedz pytań twych
gdzie są gwiazdy za dnia ?
gdzie milczenie wędruje ?
gdzie istnieje poczucie miłosierdzia ?
jeśli jedno z nas wypłakuje koszmary
w zaprzeczeniach istnienia nie zrozumieją nas
nie można nazwać tego co nas łączy miłością , nie powinno się
nim pocałunek zgaśnie i zakrzepnie się rana
teraz tak potrzebuje twego ciepła
zamykam się w środku gdy myślę o sobie
zostań i przestań oddychać
tracę siły do życia z myśli o tobie
czy zrozumiesz mnie gdy powiem (nienawidzę cię)
nie pytaj iż czemu ?
moją odpowiedzią będzie wiatr przebijający krawędzie słów
co kołysze snami targając nami
chłepce powietrze tak bardzo chce żyć
dla kogoś.

autor

Sober

Dodano: 2009-03-23 00:00:29

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie