CO MY TU WŁAŚCIWIE ROBIMY ?
Nam wszystkim...
Człowiek potrafi być wspaniały:
Jest nieobliczalny, jeśli jest wytrwały
Jeśli tylko zechce, może czynić cuda
Jeśli tylko wierzy, że to się może udać
Spójrzcie co się z nami stało !
Byliśmy tak wiele, a staliśmy się jedno
I sam już nie wiem
Czy to było już tak wiele -
- Czy to jeszcze jest tak mało
Że nam już nie jest wszystko jedno..
I czego do tego było nam potrzeba ?
Wychodzi, że znaku z samego nieba
I jeśli tak, to uszanujmy ten znak
I niech zostanie już u nas tak..
Że co ?
Że to nie jest takie proste ?
Tak nagle, zamiast stać tylko na moście
Samemu zostać mostem ?
Więc co my tu właściwie robimy ?
Czy tylko czas i łzy
Nad przeszłością trwonimy ?
Nie !
To się może jednak udać !
Wierzę w Boga, więc wierzę też w cuda
Bo widać, że stać nas jeszcze na wiele
To nie skończy się w piątek,
Ani też i w niedzielę !
Jeśli tylko bardzo tego chcemy
I jeśli tylko w sobotę
Z powrotem
W sobie się nie zamkniemy...
...tego cudu tak potrzeba
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.