Co nie twoje nie rusz
pogłoska
W małej ubogiej mieścinie, gdzie diabeł
mówił
dobranoc, sołtys na ostatnim zebraniu znowu
musiał wysłuchiwać narzekań mieszkańców,
utyskujących na swoje niedole, które nocami
spędzały im sen z powiek.
Wpadł na genialny pomysł. Umieścił na
słupie
ogłoszenie: „Komu zbrzydła bieda, niech
ją
zawiesi na kołku w płocie przy domu
sołtysa”.
Chłopi przywlekli je ze sobą; po
zawieszeniu
na sztachetach, przyglądali się każdej z
nich
uważnie, porównując ze swoją.
Sołtys, stojąc w progu, przemówił doniosłym
głosem: - Nadszedł czas na podjęcie
decyzji.
Biedy trzęsąc się ze strachu, były
przerażone,
bo żadna z nich nie chciała pod obcy dach
trafić.
Jeden z chłopów chwycił biedę sąsiada, lecz
ten
wyrwał mu ją z dłoni i palcem pogroził:
- Ani mi się waż, precz z łapami od niej!
Na plecach niósł ją z powrotem do domu.
W drodze uzmysłowił sobie, że skoro do tej
pory
jakoś sobie z nią radził, to może nie
będzie
aż tak źle i da się z nią żyć dalej.
Inni chłopi poszli w jego ślady, schowali
swoje
bidule za pazuchy i w milczeniu się
rozeszli...
Wieczorem przy ognisku humor im się
poprawił,
wyjmowane z paleniska upieczone ziemniaki
ze smakiem zajadali. Nie zamierzali się
licytować,
czyja bieda była gorsza. Każdy z nich
uznał,
że swoja od cudzej, choć nie wybrana z
własnej
woli i trudna do zaakceptowania, znoszona
z pokorą, zdaje się być lżejszą do
zniesienia.
_wena_
Komentarze (80)
Dziękuję szadunko :) za przeczytanie i mądre słowa w
komentarzu. Mój śp. mąż, jak mantrę potarzał:
Najważniejsze jest, żeby dobrze się wysypiać i nie
chodzić w ciasnych butach, wtedy życie mniej dokucza.
Serdecznie pozdrawiam :)
Wielka mądrość jest zawarta w tej pięknie napisanej
refleksji.
Nasunęło mi się powiedzenie, że jeśli chcesz oceniać
czyjeś życie, musisz pochodzić w jego butach. Każdy
przecież woli własne, choćby i schodzone czy
nieatrakcyjne.
Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję Wando za wgląd do monologu i miły komentarz.
Ślę serdeczności :)
Niezwykle mądry tekst, jestem pod wrażeniem
psychologicznej głębi. Pozdrawiam serdecznie :)
mamusiu45, jak mantrę od dawna powtarzam; nigdy nie
chciałabym być w cudzej skórze, bo jak patrzę na
ludzkie nieszczęścia to jak na razie na łaskawy los
nie narzekam.
Serdecznie pozdrawiam :)
Bardzo mądre przesłanie wiersza. Trzeba pamiętać, że
zawsze jest gdzieś ktoś, komu jest jeszcze gorzej.
Pozdrawiam z podobaniem :)
Oj, sorki...
Chyba już byłem przy tym wierszu.
Zdarza się.
Pozdrawiam jeszcze raz.
;)
No i rozsądnie.
Pozdrawiam.
;)
Dziękuję kolejnym czytelnikom za wgląd do opowiastki i
miłe komentarze :))
Piękna przypowieść z dobrą puentą
Zobrazowałaś - miało być
Super to zobrozobrowałaś. Gdy mamy porównanie jest
lżej ale pokora też musi być. Pozdrawiam po długiej
nieobecności.
...dobrze jest czasem porównać nawet biedę swoją i
innych może wtedy jest lżej ją
przeżywać...pozdrawiam..
Ślicznie dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarz,
z plusikiem serdecznie pozdrawiam, wieczoru miłego i
słodkich snów
https://www.youtube.com/watch?v=Pyz3Kx6kpAE&t=203s
Bardzo dobra opowiastka - to prawda nawet najgorsze
ale moje - łatwiej jest dźwigaj swój własny bagaż ...
pozdrawiam serdecznie