Co noc umieram,by żyć na nowo.

Zamknąć oczy, by zapomnieć...

Głębia oceanu
tak ciemna i ogromna
w niej dzisiaj jestem
samotna
i bezbronna.
Szczyt największej góry
czuć na twarzy chmury
tak się czuć powinnam
jestem taka inna.
Piasek do okoła
nic się nie porusza
tylko ta z pragnienia
w moich ustach susza.
Noc we śnie pogrążona
i się tylko słyszy
czyjś szloch
w tej samotnej ciszy.
Powietrze odeszło wraz
z duszą moją
stoją gdzieś dalej
stoją
i stoją.
I już ostatnie spojrzenie
odlatuje
i wracam znów na ziemie.

...nie da się wymazać wspomnień.

autor

A_g_u_n_i_a

Dodano: 2009-02-26 19:38:09

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie