Co po mnie zostanie?...
"Proza dnia to kobieca poezja" - Józef Bułatowicz
Mąż mówi do mnie: - Maleńka,
co też po tobie zostanie? -
Wierszyk? Nieznana piosenka?
O sobie bzdurne pisanie?
A w myśli mych oceanie -
jedno mi tylko przyświeca:
tworzyć dla niego i dla niej
poezję moją kobiecą.
Wiem, że to pomysł nie nowy,
lecz jak mam siebie dać komuś?
Niechby i ktoś przypadkowy
mój tomik miał w swoim domu...
Bo tym, co kochają ptaki,
co wiersze sercem czytają,
warto w ofierze dać jakiś...
więc niech i mnie z czegoś znają.
Gliwice 13.11.2007 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2020-09-19 13:13:00
Ten wiersz przeczytano 705 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Krysiu, Michale - całkowicie zgadzam się z Państwa
opinią :)
Dziękuję, Michale, za tak ciepłe życzenie - miło mi
:)) Pozdrawiam Państwa serdecznie :) B.G.
Od czasów Horacego (Non omnis moriar) ludzie marzą o
przetrwaniu własnej śmierci. Życzę by Ciebie to
spotkało.
Myślę, że każdy pragnie być z dobrej strony
zapamiętany, mile wspominany. W sercach bliskich
zamieszkać na stałe. Udanego weekendu:)