Codzienność
szarością dziś przeczekujemy
wczoraj rozdrapane rany
wyglądając jutra ciosów
mrokiem żalu gasimy
uśmiech szczęścia gorący
gubiąc radość chwil
niewiarą miłość depczemy
bólem stan skalany
tęskniąc za czyimś obok
....
każdy sobie kowalem losu
(tylko czemu w tym fachu
tak wielu partaczy)
...mimo to podziwiam kowali, zawód dziś już prawie wymarły i bardziej jako przejaw sztuki występujący ...
Komentarze (6)
za Stanisławem Staszewskim - "w śród tylu różnych
dróg przez życie, każdy miał prawo wybrać źle". Nie
mniej - warto zmieniać życie, mimo błędów, mimo
pomyłek. Pozdrawiam serdecznie
Mądry wiersz.
Może nie zdajemy sobie sprawy, że wszystko nam
bezpowrotnie umyka. Świadomi tego może staranniej
wykuwalibyśmy swój los. Pozdrawiam:) Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)
Żeby człowiek przewidział ze upadnie, wcześniej usiadł
by na podłodze :)))
Każdy jest kowalem swego losu, lecz nie każdy jest
mistrzem, dlatego w tym fachu tak wiele partaczy.
Wiersz bardzo wyrazisty :)
/Każdy jest kowalem własnego losu/-te ponadczasowe
słowa wypowiedział Apius Claudius w III wieku p.n.e.
Nadal mają rację, ale nie zawsze chcemy się do niej
przychylić.Mądre przesłanie Twojego wiersza:)
Pozdrawiam