Codzienność

Wiersz opowiada o codziennej gonitwie człowieka w
otoczeniu zmieniających się bodźców, podkreślając jego
stałość wobec tego, co się dzieje, oraz refleksję nad
nietrwałością życia.
(+)
Zwróciłem uwagę na wolną formę i brak interpunkcji.
Zawsze mam z tym/nią kłopoty.

W duszy jesteśmy tacy sami, tylko często przykuci do
mediów, siedzimy przed laptopem czy telewizorem miast
być gdzieś na łonie przyrody.
Pozdrawiam serdecznie, Marysiu, wiersz jak dla mnie
bardzo dobry, choćby ta poetycka fraza -
"mimo dźwięcznych słońc amplitud echo cienie niesie w
dal".
Miłego weekendu życzę :)

Codzienność można nazwać szczęśliwą codziennością,
jeśli jest sielankowa i bez problemów :) pozdrawiam :)

Codzienność w niecodzienny sposób wyrażona.. Bardzo mi
się podoba :-)

fakt, zwykła, niezwykła codzienność. Pozdrawiam :)

Piękny wiersz...

Ot i życie kanapowe i przeciekająca przez palce
codzienność.
Pozdrawiam Maryniu najserdeczniej:-)

życie i sprawy codzienne niby nic a jednak....:))

Wciąż tacy sami, a może inni? Refleksyjnie odbieram:)
Pozdrowienia-:)

oj, tak, właśnie tak to wygląda :-)

taaaak do późnej starości tacy sami :)

Zawsze jednak najlepiej w domu - tam gdzie najbliżsi
:) Tu tęsknota nas dopada i melancholia. Codzienność
tylko zrywa kartki z kalendarza - a domowe ognisko
trwa :) najlepszego życzę i pozdrawiam. Ładny wiersz
:)

Zwyczajni, ale mimo to wyjątkowi :) Pozdrawiam i daję
plusik :)

Niby się zmieniamy, a jednak wciąż ci sami...

Mario doceniam Twoje podejście do życia, ciekawie
ujęłaś to w wierszu.
Pozdrawiam :)