Codzienność we dwoje
Dzień odchodzi za horyzont zdarzeń
nie daj się porwać zadzieją się nowe
zostań ze mną noc chętnie pomoże
obiecuje szeptem zatracimy głowę
zostań ze mną na wszystkie kolejne
dzień to łobuz kryje nas przed sobą
niczym nić pajęcza uczucie tęsknoty
poprowadzi nas do siebie uczuć drogą
życie prozą malowane w kalendarzu
odkąd razem ma kolory łąki w maju
dłonie dwie i serca sobie takie bliskie
już codziennie obraz sobą napełniają
tak się rodzi dzieło warte uniesienia
w którym dwoje niesie to przesłanie
miłość może zgasić wszystkie burze
gdy kochamy nic nam się nie stanie...
Komentarze (24)
Aniu2, zgadzam się z Tobą - dla takiej miłości warto.
Pozdrawiam cieplutko
Zenon
Bardzo piękny wiersz o głębokiej miłości.Pozdrawiam
serdecznie.
Proza życia może być majowa i ukwiecona jeśli ma się
przy sobie ukochaną osobę...:) pozdrawiam
ale słodko...
zostanę tu troche, aby przytulić zmysły wersami:)
pozdrawiam z wielkim podobaniem Zenonie:)
Ładny wiersz, ale trzeba uważać i dbać, o miłość,
partnera i o siebie,. bo miłość nie jest bezwarunkowa,
chyba że do dzieci. Pozdrawiam
Przepiękny wiersz :)
Miłego dnia
⚘
Pełna zgoda: miłość może zgasić wszystkie burze
Pięknie opisana wielka miłość. Gdy kochamy nic nam się
nie stanie. Piękne słowa. Pozdrawiam.
Płynnie i metaforycznie.
Dla takiej miłości- warto.
Dobrego dnia.