Continuum
Kolejne epoki
rodzące ikaryjskich rzeźbiarzy uczuć
Kolejne światy
zamierające w próbie
wyekshumowania człowieka
z mas pospolitości
instynktów zwierzęcych
Kolejne przeznaczenie
pozostające tym samym
jedynym
Kolejne dzieje
prześcigające się w kamuflażu
tragedii jednostki wrażliwej
wrzuconej w wir pozorów rzeczywistości
oczywiście poukładanej
Już tylko mrok widzi
łzy niesprawiedliwości
Już tylko nicość słyszy
krzyk prawdy
Ludzie współcześni sobie samym
przechodzą obojętnie
bojąc się o schematyczne
napiętnowanie tańca
Ludzie- Ikary giną
przebłyskami wolności
utopieni w wieczności
pozornego ładu
Komentarze (11)
Mocny, przejmujący przekaz,
niestety też tak odczuwam, to co się dzieje wokół,
pozdrawiam, z uznaniem.
Głęboka i mądra refleksja...
pozdrawiam z podobaniem :)
Jakbym widziała siebie pod względem refleksyjnych
wierszy bo lubię pisać są emocjonalne i płynące prosto
z serca...
zostawiam uśmiech:)
Bardzo głęboka refleksja zatrzymuje na dłużej,
pozdrawiam ciepło.
Dajesz do myślenia.
widze ze lubiesz pisać wiersze refleksyjne osobiście
lubie takie gdzie moge sie zadumać dochodzić co
piszący chciał powiedzieć .
Dawno tak bombowego wiersza nie czytałem i tak duzego
+ nie przyznałem brawo.
Robi super wrazenie. Bardzo pomysłowo i oryginalnie.
piękny wiersz -biję brawo-pozdrawiam
przemawia do mnie...pozdrawiam
genialny wiersz....w moim klimacie...fantastycznie
ujęta prawda..."juz tylko nicość słyszy krzyk
prawdy"...zgadzam sie...zycze powodzenia na beju...i
więcej takich tekstów...pozdrawiam