Coś innego
Mijają dni, dobre i złe,
zmienia się nasz świat,
czas leczy i rwie,
a wciąż ten sam wiatr.
Oczy nad ranem zaspane,
nie chce się z łóżka wstać,
a serce jest roztrzaskane.
Ile jeszcze można dać?
Kilkanaście lat to samo lustro,
choć zmienia się odbicie
i w świecie jest tak pusto,
bo się skończyło życie.
Kilka lat ta sama pościel,
ona zawsze mnie ugości,
uśmiecham się i złoszczę,
bo zabrakło dla mnie miłości.
Zza szklanych szyb dostrzegam,
cały porozlewany świat
i wciąż za życiem biegam.
Ile jeszcze jest siły w nas?
Komentarze (5)
No mój drogi ,kilka lat ta sama pościel,to kogo do
niej zaprosisz?Może trzeba zmienic i tę pościel i
siebie?Powymiatac to stare,aby przyszło nowe,piękne i
cieplutkie?
człowiek potrafi wiele przetrwać, w poszukiwaniu
miłości odnajdzie sily
To smutne co piszesz. Zabrakło dla ciebie miłości?
Myślę, że gdzieś jest. Tylko się przyczaiła. A może tą
roślinkę trzeba podlać? Bo bez podlewania usycha.
Pozdrawiam dla równowagi - pogodnie.
piękne słowa, +
Człowiek ze skały jest ,przetrwa wszystko i na miłość
czeka długo,a jak pięknie jest ,gdy w końcu
przyjdzie...dowie się ten kto został wybrany
...spośród milionów