...coś pięknego...

gdzieś daleko
są bezkresne pola i drzewa
po środku rzeka
rwąca i z dnem pełnym kamieni
trawy nigdy nie przestają się tam zielenić
niebo błękitne
a chmury jak białe okręty
przesuwają się po bajecznym tle
promienie słońca tańczą na wodzie
i rośliny budzą do życia
lekki wiaterek po liściach przemyka
na twarzy czuć przyjemny chłód
droga do domu daleka
ale iść tu można bez końca
rzeka kojąco szumi w uszach
a twarz słońce opala
idę i patrzę
podziwiam mą bajkę

autor

gwen

Napisany: 2008-03-02 Dodano: 2008-03-02 14:40:54

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie