Coś się kiedyś zaczęło

Docieram do ciebie od miliardów lat, przenikając po drodze każdy atom
i każdy inny fragment materii.
I stwarzam na krawędziach wiatru ostry promień,
by w ogromnej ciszy –
dostrzec go z bliska,
jak odbija się w twoich oczach
i drga.
I pędzi dalej, aż po kres widzialnego wszechświata,
aż po całkowity kres…

Wokół jest tylko cisza
i światło,
które dąży do zaniku
bez możliwości odtworzenia samego siebie,
mimo że jest oślepiającym punktem – ściskanym przez czerń,
mimo że ta czerń –
staje się coraz większa.

(Włodzimierz Zastawniak)

https://numina.bandcamp.com/track/the-visitor

autor

Arsis

Napisany: 2014-10-31 Dodano: 2016-03-07 01:22:41

Ten wiersz przeczytano 796 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie