courage

Spadam z drabiny
od półtora godziny
-wysoka ta drabina?
-ktoś zadaje pytanie.
-dopiero spadać zaczynam.
-odpowiadam na nie
-a ty widzisz coś tam, na dole?
-ciemność widzę, jak obrus na stole
wyhaftowany setką niepotrzebnych zadowoleń

A jeśli JA nie pozwolę
rozrastać się zarazie karaluchów
byłbym szczęśliwszym nie widząc juz ważek
nierozpalonym ogniem się nie poparzę
ja sam pośród ważek. Ich skrzydeł ruchów

a jak prawda przyjdzie do mnie?
we własnej osobie?
czy odnajdę jej obraz schowany wśród wspomnień?
co zrobię?

Czy Ją rozpoznam?
Dawniej była inna. Patrzyła z góry
Chodziła na szczudłach
teraz jest mizerna
zmalała i wychudła

ich mózgi są tak nieskazitelnie białe
bo są prane w proszku ariel

autor

lukaszgons

Dodano: 2006-04-08 19:02:29

Ten wiersz przeczytano 877 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie