Crux (Krzyż Południa)

(Z cyklu: Gwiazdozbiory)

Oto bezkres nocy.
Doskonała czerń z miliardami odległych neonów, co nieustannie migają
i drżą.
Niedosiężne byty otchłani,
które można czujnie mierzyć i ważyć jedynie przy pomocy lunet,
bądź
matematycznej dedukcji liczb.

W powiewie przepływającym wokół wierzchołków drzew
patrzę na olśniewający blask
ogromnego krzyża.
Jest w nim tajemnica czasu,
przestrzeni
i nieodgadniona myśl.

Dostrzegam z boku swój skulony cień z dłońmi złożonymi na piersiach
i w takim uścisku!
Z braku sił osuwam się na kolana, nie mogąc ze zdumienia
wypowiedzieć słowa.
Zaczynają drgać kontury
przedmiotów.
Wydaje mi się, że słyszę czyjś modlitewny szept.
Nie, nie ma szeptu,
ani nawet gwaru liści!
Bowiem zagłusza go chropowaty, piskliwy szum milczących archipelagów
wszechświata.

(Włodzimierz Zastawniak)

***

https://stellardrone.bandcamp.com/track/tra nquility

autor

Arsis

Napisany: 2015-07-10 Dodano: 2015-07-11 00:20:41

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie