Cud

Kiedyś słońce podziwiałam
Słowiki dla mnie śpiewały
Nic w swym życiu nie zmieniałam
I motyle dla mnie latały

A teraz piękny Cud się stał
Spotkałam tak po prostu Ciebie
I gdybyś tylko wolę miał
To byłabym w siódmym niebie

Jak okręt pod pełnymi żaglami
I koń w biegu
TO nadchodziło falami
I stałam na śniegu

Zimnym tak i obłudnym
Bliskim i białym
Mym przyjacielem zgubnym
Takim jak kwiat- rozmaryn

Proszę Cię o tak wiele i zarazem nie wiele... Przysięgam, że... Wiesz... Dla Vilow-a J

autor

kopernik

Napisany: 2005-08-18 Dodano: 2005-08-16 00:07:55

Ten wiersz przeczytano 793 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie