Cudowna drobinka
Już jesień brzegiem morza kroczy
ostatnie promienie kładzie słonce
w cichych falach morskiej wody
drobinka bursztynku się kąpie
to ja ciebie malutki dojrzałam
weszłam do wody i do ręki wzięłam
mała lśniąca złotem kropelko
niczym łza co z drzewa spłynęła
pokonałeś głębokie morskie tonie
na brzegu Bałtyku osiadłeś
opiewany w pieśniach i wierszach
moje serce bursztynku skradłeś
oprawię ciebie w srebrną kolię
i na szyi swojej powieszę
pięknem swoim będziesz zadziwiał
ku mojej i innych uciesze
bursztynku żółto-złocisty
bogactwem jesteś niczym złoto
dodajesz urody i zdrowia ludziom
każdy pragnie mieć ciebie z ochotą.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2019-09-18 12:00:09
Ten wiersz przeczytano 961 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Miało być "będzie". Przepraszam :)
No to bezie piękna pamiątka.
Pozdrawiam serdecznie :)