Cudowna śmierć

Widzę światło gdy zamknę oczy
Słyszę taki cudowny głos w głowie
Cóż to jest, cóż do mnie kroczy?
Czy ktoś mi kiedyś odpowie?

Wzywający głos zza światów
Jakbym leciał w przestworzach
Jakbym się odciął od dramatów
I zatańczył na polarnych zorzach

I znów jest światło oślepiające
Zmieniające barwę w błękit, zieleń
Piękno, piękno olśniewające!
Fale przybierające setki wcieleń

Lecę coraz szybciej ku słońcu
W tunelu widząc migoczące światełko
Już wiem co jest na jego końcu
To właśnie tam mi serce pękło…

autor

Mefo

Dodano: 2011-02-08 00:03:26

Ten wiersz przeczytano 790 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie