w cudzym szczęściu
Ja nie muszę uczestniczyć w cudzym
szczęściu
ważne żebym gdzieś odnalazł wreszcie
swoje
Nie zatrzymuj mnie zbyt długo przy
odejściu
z rozczarowań każdy weźmie po połowie
Wspólny obiad to już raczej nasza
przeszłość
Zamieszkamy pewnie w różnych częściach
miasta
Do zabrania pozostało tylko krzesło
By zapomnieć jak się zapomina hasła
To nie będzie takie trudne gdy wyjadę
w nowym miejscu rozpakuję swe bagaże
Graj na co dzień swoją głupią maskaradę
a czas z czasem perfekcyjnie cię wymaże
Gregorek, 16.8.19.
Komentarze (10)
Smutny. Nie jest łatwo zapomnieć.
Pozdrawiam
Piszesz dobre refleksyjne wiersze, które zawsze czytam
z uwagą i uznaniem
dla Twojego poetyckiego talentu.
Udanego dnia.
Czasami rozstać się trzeba i na nowo szukać
szczęścia...
czas robi swoje, ale niestety perfekcyjnie zapomnieć
się nie da.
Doskonały ersz. Naprwdę dużo - trafnych określen,
rekwizytow, zali, złudzeni nadziei. - Realistycznie.
Prwdziweie. - Zapomniec czasem nie jest latwo. Wziąc -
bagaż - trzeba... - nie da się bez. _ To krzeło,
jedynie zabrana poduszka - będzie przypominać. ale -
jesli nie wexmiesz nawet tego - dobrych wiatrów
trzeba, aby - co złe - zapomnieć. Znakomity wiersz.
Pozdrawaim serdecznie:)
Własne szczęście jest ważne, ale pamiętajmy, że
dzielone - się mnoży :)
Szczególnie podoba mi się symboliczne "krzesło", które
podkreśla z jednej dramaturgię, a z drugiej
przypomina, że kiedyś przecież łączyło...
Muszę nadrobić czytanie Twoich wierszy, bo warto,
pozdrawiam :)
cudze szczęście, podobnie jak kradzione nie tuczy
pozdrawiam
Smutne kiedy związek kończy się rozstaniem Ale dobrze
że masz jakiś plan awaryjny i nadzieję na odnalezienie
szczęścia. Na pewno wreszcie się uda. pozdrawiaM
Ciekawy wiersz, ale powiało smutkiem. Pozdrawiam.
zaciekawiłeś mnie tym wierszem