Cui bono?

Cui bono (łac.) - dla czyjego dobra

Podniesiony ton i krzyk,
Kłótnia i płaczu ryk.
Szarpanina uczuć z rozsądkiem,
Szukanie granicy miedzi ładem a nieporządkiem.
Potem znów trzaskanie drzwiami,
Znów krzyk, rzucanie szklankami.
A następny etap to rękoczyny,
Przez chłopaka zniszczona twarz tej młodej dziewczyny.
Nastroje burzliwe przechodzą w pewien rodzaj paniki,
Do kogo się zwrócić? Gdzie dzwonić? Szpitale, kliniki?
Czerwona twarze ich obojga: jego od złości,
Jej od dużej krwi ilości.
Oprócz bólu cielesnego,
Wielki żal ma tu do niego.
Teraz zbędne przeprosiny,
Nic nie cofnie przeklętej godziny.

Teraz moje podsumowanie:
Od drobnej kłótni do twarzy oszpecenia
Droga krótka, bezwątpienia!
I teraz pytanie i do niej i do niego,
Po co to wszystko? Dla dobra czyjego?

autor

monisia@

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2006-11-15 20:29:58

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie