Z cyklu: "Co wolno wojewodzie..."

smutny los takich ludzi, oj, smutny...

Witaj Minawio! z wielka przyjemnoscia bym sie z Toba
spotkala tylko ze ja nie mieszkam w Chcago tylko w
Nowym Yorku-pozdrawiam serdecznie

"Tak łatwo kogoś obrazić,
przeprosić – trudniej," - warto zapamiętać. Bywa.
Serdecznie pozdrawiam

podoba mi sie wiersz,Minawio ja Twoj komentarz teraz
zobaczylam miedzy polska jest a Ameryka jest 5 godzin
roznicy ,wrocilam z pracy i jade na zakupy pozdrawiam
serdecznie z Nowego Jorku

Zdarza się tak... Pozdrawiam 'D

tak jest u wielu osób obrażać tak ..przeprosić ...a za
co ...prawdziwy życiowy :-)
pozdrawiam

Wiersz nie dotyczy mojej osobistej sytuacji, naprawdę
jest uogólnieniem w wielu sferach/ dziedzinach naszego
życia.
Przekaz wiersza tez nie jest zagadką.
Dziękuję za czytanie ze zrozumieniem.

Ale sa i tacy,którzy nigdy nie pszepraszają,a bez tego
nie ma wybaczenia.Tytuł kojarze z nazwiskiem kogoś z
rodziny...ale to moje osobiste.Pozdrawiam.

Może wiersz dotyczy osobistej sytuacji peelki, ale dla
mnie jest bardzo uniwersalny. Mam skojarzenia
chociażby z częstymi ostatnio niesnaskami na beju.
Pozdrawiam

Tak właśnie jest- mądryyy.

Egocentryzm na maksa, miłość własna zabrała już oczy,
nie ma ratunku.
Pozdrawiam:)

Tak Szanyj drugiego, jak siebie samego!
Pozdrawiam serdecznie:)

Nie potrafię tego skomentować. Dlaczego? To osobisty
odbiór autorki. Nie znam sytuacji tutaj tak zwięźle
przedstawionej. Wiem tylko, że my - piszący poezję -
jesteśmy wszyscy bardzo wrażliwi. I znam przysłowie -
nie sądź a nie będziesz sądzony. Pozwól więc, że
wstrzymam się z oceną.


Pozdrawiam serdecznie.

Jurek

Urazić kogoś, można szybko, nie czując bólu tej
osoby. Przeprosić, trudniej, Czy obrażając, czuje się
wyzwolony? Pozdrawiam

swicha, ostatnia zwrotka- słowa narratora skierowane
do p.l. z powyższego tekstu;)