Z cyklu: epitafia...

ABS -om*, ku przestrodze

Za życia każdemu dołożył...,
Lecz przed kostuchą się wyłożył!
Chudzina przyszła i rach- ciach,
No i złożono gościa w piach!

* ABS- Absolutny Brak Szyi

***

Język epitafiów wiele uczyć może,
Oby tak w życiu kochano-Mój Boże.

Wartości

Żadne epitafia nie oddadzą tego,
Co za życia może jedno dla drugiego?

Nagrobek pantoflarza

Tu pantoflarz złożył swe kości!-
Wreszcie będzie miał spokój;
Choć znowu bez przyjemności!

***

Zbędne po śmierci są lśniące kamienie,
Szczególnie od tych z brudnym sumieniem!

***
Szukał dziury w całym, nie pomyślał sobie
Że ją kiedyś znajdzie, no i znalazł, w grobie!


Nie tylko kierowcom...

Przyjacielu drogi, po coś zbaczał z drogi...!
By „Dzia*ek” z Pruszkowa tutaj cię pochował...?

autor

rubin

Dodano: 2006-06-22 21:48:03

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie