Z cyklu HAFTOWANKI - na powrót

ładnie:)

Dziękuję Wam Kochani za chwilę w moich skromnych
progach :) Miło Was gościć zawsze..
Oksywio, nie spodziewałam się podobnej recenzji..
cieszę się bardzo:)
Wiersz powstał w chwili radości, może dlatego ma taki
wydźwięk? Dziękuję Wszystkim za miłe słowa.

Podepne sie pod Oxy, swietny wiersz:))
Pozdrawiam:)

Świetny wiersz! Odbieram go na swój sposób: wszędzie -
w powietrzu, w liściach, na ścieżkach, na stole, w
oknach - wszędzie są wiersze, nuty, obrazy,
haftowanki. Tylko trzeba mieć w głowie odpowiedni
odbiornik z odpowiednią antenką, żeby coś z tego
uchwycić i przełożyć na widoczne dla innych. To się
nazywa - być artystą.
Pięknie napisane!

Sypnę tu magią z czekalodowej nocy, magią która
wrednych dział nie wytoczy.

Pięknie, słowem malowane, duszy granie!
Pozdrawiam!

piękny!

"wierszowane chusteczki kołyszą powietrze"
- ładnie to powiedziałaś. Podoba mi się również
rozmarzony promyk, który haftuje chusteczkę.
:)

podoba mi sie wsiersz-pozdrawiam serdecznie

Bardzo ładny wiersz, bardzo poetycki i ten smaczek z
"nutką Veronese'a zebraną pod lasem" - jak świeża,
wiosenna zieleń Veronese’a. Wielki artysta, ma też
swoją barwę. Pozdrawiam :)

Rozmarzone hafty, ozdobione nadzieją. Pozdrawiam
Małgosiu

Piękny wiersz, cieplutki, radością haftowany,
pozdrawiam cieplutko

Wiersz ubrany w róznorodność metafor. Piękny.

Oj, lubię takie wiersze :)
Pozdrawiam.

Obudziłaś wspomnienia swoim wierszem. Pozdrawiam