Z cyklu życiem pisane:... „Oni”

Poruszający przekaz.Chwila nieuwagi i dramat dla
rodziców oraz kierowcy.
Pozdrawiam Anno:)
Marek

Tak napisałaś, że zobaczyłam tę sytuację, usłyszałam
pisk, opon...i toczącą się po betonie dalej piłkę, jej
wirujące w niewzruszonym pośpiechu grochy

Sławku adnotacja u góry to wyjście awaryjne... mam
dość usuwania wierszy;-)))
A opisana historia wydarzyła się na moich oczach...
dzieciaczek może 3 letni... a ja ku... nie zdążyłam...
parszywe życie jest...

Tego tekstu nad wierszem nie akceptuję. Naturalnie, że
ktoś, kiedyś na podobny temat coś napisał. No i co z
tego? Twój wiersz powstał w Twojej głowie, więc jest
Twoją własnością.
Ale treść wydaje mi się nierealna. Trudno wyobrazić mi
sobie taką nieodpowiedzialną matkę. O Ojcu już nie
wspomnę. Co nie znaczy, że taka sytuacja nigdy się nie
wydarzyła.
Ślę moc serdeczności Anno. :)

Dziecko wymaga by mieć oczy "dookoła głowy".
Przerażająco dużo słyszy się teraz o ludzkich
dramatach...
Wiersz ku przestrodze.

Widzę ten obraz-troską namalowany...

Och, slowa zbedne.

Dramat... Pozdrawiam serdecznie.

Wszystko tak szybko
Nagli pogania
Los kreci kołem
Rzuca zadania
Rozkłada na części
I nie wiesz czy złożysz
Zamykasz oczy
I nie wiesz czy otworzysz
Pozdrowienia smutne życie pisze scenariusze

Niestety życie bywa okrutne,
niby pięknie się toczy i nagle
znienacka wystarczy chwila nieuwagi i może zakończyć
się tragicznie, niestety:(
Dobrze oddana życiowa scena, na dzieci trzeba bardzo
uważać, to żywe srebro, a o wypadek nietrudno.
Pozdrawiam serdecznie Aniu.

Aniu Turkusowa Ty pamiętasz to wierszydło... problem z
nim jest taki że to wydarzyło się naprawdę... na moich
oczach... wypisać się nie daje pomimo prób...

Mam szścioro wnucząt i przeraził mnie ten wiersz...

Aż mi ciarki przeszły po plecach,
bardzo smutna dzisiaj nuta w Twoim wierszu. Życie
pisze często ,tak tragiczne scenariusze.
Pogodnego weekendu sari życze i pozdrawiam.

Wstrząsający wiersz, dobry bo zawiera element
przestrogi, jak się takie zachowania i traktowania
kończą.
Uściski Aniu

Aniu, smutny wiersz bywa i tak, że zabraknie wyobraźni
czy uwagi, aby coś takiego strasznego się wydarzyło...

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i mimo wszystko
uśmiech ślę, Ola:)