Czar wystaw

Dla wszystkich czytelników.

Od kiedy sięgam amnezyjną pamięcią,
święta smakują jak słodki nugat.
Wciąż kuszą mnie oferty w katalogach,
powykręcane palce maskotek nurtują stale.

Jednak od lat, mimo listów gończych,
ucieka przede mną wagon szczęścia.
Pragnę nim pośpiesznie napełnić dłonie,
by co trzy miesiące odreagować stracone dni.

Choćbym na kolanach, przejść przez autostradę,
nazywaną ‘tysiącem zgubnych wrzosowisk’ miała,
zdobędę zamówione w sklepie zabajone uśmiechy.

autor

nagha

Dodano: 2007-01-16 15:57:38

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie