Czarna Bajka cz. I

To nie jest kolejny wiersz pod wpływem depresji, tylko historia kilku ludzkich żywotów, w toku pisania przekształciła się w jakby pamiętnik ...

Opowiem wam historię,
jak łatwo jest zabić,
jak łatwo człowieka
z równowagi wyprowadzić,
opowiem o bólu, płaczu i cierpieniu,
opowiem też o nic nie wartym pocieszeniu.
I dlaczego problemy się słabych trzymają,
a słabi - wiadomo - rady sobie nie dają,
szukają na niebie i w swych ranach pomocy,
Albo chodzą jak widma zmarznięci po nocy,
Po co? - czasem zadają mi pytanie,
Po co między światami przeskakiwanie?
I dlaczego ludzie odbierają sobie życie?
głupie fazy - W błędzie jesteście jeśli tak myślicie!
A prawda tkwi w duszy każdego człowieka
I gdy tak sponiewierany życiu ucieka
i śmierci wpada szczęśliwy w ramiona,
gdy myśli, że jego troski tylko ona pokona
Ale nie! Proszę dajcie mi dokończyć,
Dokąd, no dokąd ja mam za was łzy sączyć?!
I połykać je w nocy takie gorzkie i zimne,
razem z paciorkiem i razem z życia hymnem...
Tak zaczyna się opowieść o odległej przeszłości,
Z której doszłam do teraz sznurem beznadziejności,
nie chcę czekać nad ranem upragnionej nocy,
nie chcę od was tej waszej sztywnej pomocy...
Miałam plany, miałam plany i marzenia,
Teraz skończyło się, powiedziało "do widzenia"
Ale ja wiem, że juz nigdy nie wróci
I wcale nie to tak bardzo mnie smuci,
Mi chodzi ogólnie o to życie przegrane,
przez jakiegoś "Kogosia" doszczętnie rozszarpane,
Mówią "będzie dobrze, a ty tylko się marzesz",
Znów mnie dobijacie - czy ktoś wam każe?
Patrzeć na coś, co prawie nie istnieje,
Zgubiłam po drodze gdzieś całą nadzieję...

cdn.

autor

Zalovana Martuś

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2007-03-24 19:17:21

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie