Czarna bogini

Była dla niego cudowną boginią
Pisał dla niej pieśni, ody i wiersze
Wzdychał i płakał ( nawet chciał się zabić)
Lecz ona nieczuła nieugięta jak skała

Patrzył się na nią jak na cudną zorzę
Mówił, że była piękna jak nimfa
Lecz gdy przechodził koło niej nic nie mówił
Gdyż wiedział, że ona odepchnie, odrzuci

Ona kochała innego, lepszego
Mówiła o nim ciągle i wychwalała pod niebo
Ślepo szła z nim jak po jakimś prochu
Dała się mamić, wciągać w błoto po trochu

A tamten niestrudzenie przez jakieś pół roku
Silił się niezmiernie by zdobyć jej względy
Lecz ona śmiała się, zgrywała bezczelnie
Bo tak kazał jej ten, którego kochała

Aż nadszedł dzień, kiedy on dal sobie spokój
I znalazł inną i lepszą boginię
Lepszą, dlatego, bo potrafiła pokochać
Potrafiła kochać nie ranić jak tamta szalona

Więc już nie mówi o tamtym aniele
Choć na dnie serca nadal bardzo kocha
Wiersza żadnego już pewnie nie napisze
Choć czarna bogini bardzo tego pragnie......

Muszę zmienić tematykę wierszy natychmiast!!!!!!!!!!!!!

autor

Patriotka

Napisany: 2006-07-13 Dodano: 2006-07-13 11:18:28

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie