Czarna dama

Jedna chwila

Na kwitnącej łące
Wśród bieli stokrotek
Spacerowała sobie czarna dama
Z uśmiechem na ustach
Z wiankiem w ręku
Przyglądała się temu światu
Usiadła przy rzeczce
Obmyła struchlałe nogi
Obejrzała się gdzieś daleko za siebie
Zdjęła swój płaszcz
Wyciągnęła nóż
Już wokół niej czerwona plama
W oczach miała łzy
We włosach dziki wiatr
Powstała powoli pełna zamyślenia
Nóż wbiła w ziemię
Rozłożyła szeroko ręce
Zamknęła swe błogie, ciemne oczy
Uniosła się w powietrze
Klasnęła w swe dłonie
I znikła za powiewem letniego wiatru
A wraz z nią cały świat...

i mnie nie ma...

autor

Amia

Dodano: 2007-03-18 23:55:22

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie