Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Czarna dziura

Stoję na mocnym fundamencie
Bezkresnej przepaści
Jeszcze chwila i runę w nią
Pomnik wybudowany z własnych możliwości
Rozkruszy się na tysiące części

Chłodna długa przepaść
Ciemno nic nie widać
Światło serca zgasło

Nie umiem latać
Zgubiłam gdzieś skrzydła
Czuję że spadam

Boję się.

Świat wypadł mi z moich rąk.

autor

polik

Dodano: 2008-10-28 18:07:26
Ten wiersz przeczytano 502 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

ar-tur ar-tur

Nie bój się. Wiara doda Ci skrzydeł. A tak w ogóle, to
ładnie wyraziłaś ludzkie powiątpiewanie w pomnik
wlasnych możliwości.

julka56 julka56

I na pewno masz 18 lat, bo najczęściej w tym wieku
wypada z rąk świat, ale to tylko złudzenie, to twoje
ręce opadają z błahego powodu. Tak się dzieje na
starość i w wieku rozkwitu.

keyt keyt

Więc może ten "pomnik wybudowany z własnych
możliwości" spróbuj poskładać byś nie musiała dalej w
przepaść spadać...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »