Czarna przyjaciółka

Nasza przyjaciółka
jak do domu przybyła,
była czarna i mała
i mocno się kuliła.

Miała swoją "pańcie",
którą uwielbiała,
a za to jej "pańcia"
na wszystko jej pozwalała.

Kiedy "pańcia" z pracy do domu wracała
"Fruzia" bo tak się nazywała
szczekała, skakała, ogonkiem merdała
i robiła różne cuda
chociaż była czarna
bo przecie nie ruda.

A jaka odważna była.
Na wszystkich szczekała
nawet na wilczura to się rzuciła,
ale tylko wtedy, gdy "pańcia" przy niej była.

Lecz gdy "pańcia" w pracy już była
bohaterka "Fruzia" gdzieś szybko znikała,
w kąciku jak myszka
gdzieś się zaszywała.

Lat miała nie dużo, bo trzynaście,
lecz to bardzo dużo miała.

Ostatnio chorować zaczęła
i mocno cierpiała
aż w końcu zasnęła
i więcej nie wstała
i tak po cichutku
z nami się rozstała.

A nam przyszło uronić łezkę
nad naszym małym i kochanym pieskiem.

autor

Jeki Verkinson

Dodano: 2005-08-18 21:23:30

Ten wiersz przeczytano 1201 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie