Czarno ziemio - matko

Poetkom za ich piękno na beju *) Moje podziękowanie koleżankom, kolegom

Ziemio czarnulko

Biegnij. dotykaj pragnień. póki kwitną pod Twoim niebem

Zapomniana płacząca ziemia - to cudowna istota
to piękna kobieta, gdzie jej połacie pól
nie
obsiane
gdzie jej areały od lat ugorem stoją
gdzie pasieki bez miodu i słodu

Myśli błądzą po omacku dotykają czule skarżących się drzew
ile piękna ma ona w sobie, ile dobra i jeden grzech.
Grzechem, to smutek rozsiewany w koło
jakby puste ziarno karmione krukom

To one, te czarne o głosach skrzekliwych niosą tą ciemność
i roznoszą echo, odbite od czerni, nie zmienią się w jasność
Pytasz pewnie szeptem gdzie jesteś duszo, gdzie ?
I wołasz i wołasz wypełniona niespełnioną miłością
wołasz
- ja jestem ziemią czarną a wewnątrz gorące cierpienie.

Kto Ciebie cudowna ziemia wskrzesi do życia pługiem i broną
kto da początek, byś była czyjąś żoną
Kto Ciebie ziemio zapłodni, miłosnym ziarnem
byś rodziła zdrowe owoce, by nie były jadem

Uczyni to miłość w promieniach niosących Tobie ziemio - czarnulko
będziesz kochała nasiona, karmiła je, będziesz dla nich matulą
Te cierpienia, krzyki w snach niespełnionych odejdą w dal
rozpłyną się w zieleni
zostaną wchłonięte do urodzajne ziemi

Ziemio kobieto urody krasnej
- uśmiechnij się do mojej Bolesława twarzy jasnej
Bo moim pragnieniem ziemio - dziewczyno jest
byś wyszła z tej ziemi zapomnianej,
stanęła obiema nogami, na nowej tej odczarowanej

Poetkom za ich piękno na beju *)

Waszej wiersze to majstersztyki - to koronki z nanizanymi perłami
przyglądam się im blaskom z bliska
są doskonale tak jak Wy poetki jedna druga, bo jesteś artystka
Żadna pozytywna ocena nie odda tego co tutaj piękne
prosi się o hejnał - ten najpiękniejszy, to oczywiste

Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-11-05 Dodano: 2017-11-05 16:42:27

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie