CZARNY ANIOŁ

niechaj sie oczy radują a usta smieją sie do BOGA...

Kroczy ulicą pewna niewiasta…
Jej wzrok głęboki, dusza bogata…
Mrocznie odziana powraca z miasta…
Jak złota smoczyca, nadzieją świata…

Sumienie ma czyste w oczach ogień płonie…
Z wiedzą potężną przez życie kroczy…
W jej słowach największy cwaniak utonie…
Ten, kto zbyt śmiały wnet się zaskoczy…

Myśli swobodnie w chmurach pływają…
Czyny wznioślejsze od promieni słońca…
Gdy jest blisko problemy znikają…
Jej skrzydła schronieniem będą do końca…

Kiedyś nieśmiało w ławce siedziała…
Jak brzydkie kaczątko przez życie stłumiona…
Teraz piękna jak łabędź i jak słowik śmiała…
Całe zło świata słowem pokona…

Dawno temu, kiedy życie proste było…
Zostawiłem, opuściłem z powodu błahego…
Wtedy wszystko, co dobre we mnie zgniło…
Przeszedłem przez piekło, z tą dziurą nie było to nic łatwego…

Ten wiersz na przeprosiny napisałem…
Za przeszłość przepraszam za teraz dziękuję…
Żyłem publiką i tego nie chciałem…
Jak widać głupota niszczy a przyjaźń buduje…
K.K

Dla sznureczka...jedynego czarnego anioła...

autor

K.K

Dodano: 2006-04-27 23:05:04

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie